Fahri Öner ilk öykü kitabı “Dönüş Yolu”nda modern zamanların iyice kısalttığı fiziki zamana ve içeriğe başkaldırıyor. Aslında itirazı yabancılaşmaya,
tek tipleş-   tirmeye, ötekileştirmeye ve sembollerin hayatı aynılaştırmaya yönelen kaotik yapısına karşı… Bu nedenle Fahri Öner’in öykülerinde psikolojik derinlik, bireysel olanın değeriyle toplumsal katılığın çatışmasında kuruluyor.

            Sıradan okura mesafeli duran bu öyküler, nitelikli okur içinse olağanüstüsü bir duyum ve düşün alanı oluşturuyor. Ayrıca öyküler boyunca kesinlemelerden uzak duran, belli bir son oluşturmaya yönelmeyen zihinsel pratiği, sezgilerimize de alan açıyor. Bir olguya birden çok bakma-görme biçimiyle okur zenginleşiyor… İyi öykücü Öner ve iyi öykülerden oluşuyor ‘Dönüş Yolu.’

Aydın Şimşek