Kır çiçeğim bakma bana çiçek çiçek

İncilerle süslenmiş gözyaşlarında

Yanağında pembe güller açtırdın

Küçük bir papatya takmışsın kulağına

Avuçlarımda kum taneleri gibi çiçeklerim.

Yalnız çocukluğumun başkahramanı

Menekşeler, papatyalar, gelincikler oyuncağım

Çiçekleri renkleri tek tek incelediğim

Bazen tacım bazen miski amberim

Çiçekler açtı dokunduğum yürekler.

Düştüğüm yerlerde dizlerim üzerinde

Kalkmadan yüzümü öpen çiçeklerim

Zamanın acımasızlığına inat direnenim

Susuzluk açlık işler mi bize kardelenim?

Yere damlayan kanımda kan çiçeklerim.