Gönülde ser parelenmiş

duyguda ter örselenmiştir

gök böyle kızıla çalarken

yer kabuk bağlar heder ovasında

derme çatma vakitlerde

adında isyan vardır

ve isyan kaskatıdır her daim

kopar bulutundan

harelenmiş yağmur tanesi gibi

düşer kurumuş saçaklara

çatlamış şakaklara

umuda omuz

aydınlığa ses

yarına yankı olur

düşer yorgun gecelere

ve düşlere gebe uyanır seherler

düne cefası

yarına alacağı kalır…